nowy hymn polski

adsenior

Ja na ten wierszyk odpowiem innym:

NAUKI DZIADKA
Lech Makowiecki pieśniarz, poeta

Pamiętam mego dziadka...
Brakuje mi dzisiaj Zapachu jego fajki...
Uśmiechu... Przemyśleń... Dziadek miał czas dla dzieci...
Dziadek, moi mili,
Swoim wnuczkom kochanym Nieba by przychylił...
A że był doświadczony, Cierpliwy, myślący,
Autorytetem wielkim Stawał się dla brzdąców...
I mógł też (wiedzą życia Obdarzony szczodrze) Objaśniać nam od podstaw, Co złe, a co dobre... Dziadek swym życiorysem Dwie wojny zahaczył (Miał zatem komu winy I zbrodnie wybaczać)...
Przeżył Bitwę Warszawską, I horror Powstania,
Więc wykłady mógł robić Ze szkoły przetrwania... Dziadek mój nieustannie (Wbrew komuny modom)
Przekazywał Tradycję...
Uczył Dekalogu...
PRAWDĘ sączył do uszu...
(Wszak HISTORIĘ tworzył)...
Telewizora przy nim Nie śmiał nikt otworzyć!
Przeciwko deprawacji, Zalewom zgnilizny
Miał tylko jedną tamę: Bóg, Honor, Ojczyzna... Dziadek był zasadniczy...
(Jak to hardy ułan)...
I tylko przy swych wnukach Zawsze się rozczulał...
Siostrze kupował lalki, Mnie zaś - rewolwery...
W poglądach był stanowczy. I do bólu szczery. "Kobieta dom ma stworzyć, Miłością osłonić...
Mężczyzna - dom utrzymać...
Domu tego bronić!
Wszystko inne - to chwasty. I boska obraza.
Daj im palec, a rękę Weźmie ta zaraza..."
Dziadek - chociaż żył długo, Pamięć wciąż miał świetną...
Wiedział, kto duszę sprzedał...
I kto zdradził szpetnie...
Przeklinał polityków, Co wolność chcą oddać...
(Zamiast walki o Polskę - Uczą, jak się poddać)... Często wspominam Dziadka...
I jego nauki...
No i się doczekałem...
Dziś mam swego wnuka... Z maluchem również trzymam Kontakt doskonały,
Gdy spytam: "Kto Ty jesteś?", Mówi: "Polak mały"... Wiem, jak wartko czas mija...
Znów jakoś przypadkiem
Wnuczek stanie się Ojcem...
Chwilę później - Dziadkiem...
Lecz jeśli tę tradycję Podtrzymam w rodzinie,
To nie zginęła Polska... I nigdy nie zginie...