Słowo Boże, na każdy dzień.

adsenior

30 października 2024

Środa
Środa XXX tydzień zwykły

(2 Tes 2, 14)
Bóg wezwał nas przez Ewangelię, abyśmy dostąpili chwały Pana naszego, Jezusa Chrystusa.

(Łk 13, 22-30)
Jezus przemierzał miasta i wsie, nauczając i odbywając swą podróż do Jerozolimy. Raz ktoś Go zapytał: "Panie, czy tylko nieliczni będą zbawieni?" On rzekł do nich: "Usiłujcie wejść przez ciasne drzwi; gdyż wielu, powiadam wam, będzie chciało wejść, a nie zdołają. Skoro Pan domu wstanie i drzwi zamknie, wówczas, stojąc na dworze, zaczniecie kołatać do drzwi i wołać: „Panie, otwórz nam!”, lecz On wam odpowie: „Nie wiem, skąd jesteście”. Wtedy zaczniecie mówić: „Przecież jadaliśmy i piliśmy z Tobą, i na ulicach naszych nauczałeś” Lecz On rzecze: „Powiadam wam, nie wiem, skąd jesteście. Odstąpcie ode Mnie wszyscy, którzy dopuszczacie się niesprawiedliwości!” Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów, gdy ujrzycie Abrahama, Izaaka i Jakuba, i wszystkich proroków w królestwie Bożym, a siebie samych precz wyrzuconych. Przyjdą ze wschodu i zachodu, z północy i południa i siądą za stołem w królestwie Bożym. Tak oto są ostatni, którzy będą pierwszymi, i są pierwsi, którzy będą ostatnimi".

Do góry
Rozważania do czytań
Ewangeliarz OP

Chrystus odbywa swoją podróż do Jerozolimy, żeby tam umrzeć z miłości do człowieka. Każdego człowieka!
On nieustannie umiera, przeżywa swoją pasję miłości. Kochając tak cudownie, przemierza miasta i wsie, nauczając.
On odwiedza to wszystko co w tobie jest jak miasto… twój wewnętrzny chaos, bałagan, hałas, nieuporządkowanie. Chce dotrzeć do twojego ukrywania się, udawania, uciekania, do twojego wywyższania się…
Odwiedza też to, co w tobie jest jak wieś… skromne, słabe, może trochę niehigieniczne, nieciekawie pachnące, to co poniżane, wyśmiewane…
On chce tam wszędzie dotrzeć i obsiać te miejsca, sytuacje i przestrzenie swoim słowem miłości. Chce cię przekonać o dobroci Ojca, o Jego przychylności. Chce tobie mówić jak bardzo jesteś ważny i drogocenny dla Boga.
Wsłuchaj się uważnie w twoje nędze. Zajrzyj odważnie tam, gdzie być może nikt nie chce patrzeć. Tam właśnie Jezus głosi ci miłość Ojca...
Słyszysz…?
o. Maciej Sierzputowski CSSp

adsenior

Czwartek, 31 października 2024
30 tygodnia zwykłego

Łk 19, 38

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Błogosławiony Król, który przychodzi w imię Pańskie.
Pokój w niebie i chwała na wysokościach.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

EWANGELIA

Łk 13, 31-35

Jezus wierny swojemu posłannictwu

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza

W tym czasie przyszli niektórzy faryzeusze i rzekli do Jezusa: «Wyjdź i uchodź stąd, bo Herod chce Cię zabić».

Lecz On im odpowiedział: «Idźcie i powiedzcie temu lisowi: Oto wyrzucam złe duchy i dokonuję uzdrowień dziś i jutro, a trzeciego dnia będę u kresu. Jednak dziś, jutro i pojutrze muszę być w drodze, bo rzecz to niemożliwa, żeby prorok zginął poza Jeruzalem.

Jeruzalem, Jeruzalem! Ty zabijasz proroków i kamienujesz tych, którzy do ciebie są posłani. Ile razy chciałem zgromadzić twoje dzieci, jak ptak swoje pisklęta pod skrzydła, a nie chcieliście. Oto dom wasz tylko dla was pozostanie.

Mówię zaś wam: nie ujrzycie Mnie, aż nadejdzie czas, gdy powiecie: „Błogosławiony Ten, który przychodzi w imię Pańskie”».

Oto słowo Pańskie.

Medytacja nad Słowem
Lis jest symbolicznym określeniem kogoś przebiegłego i sprytnego. Takim władcą był wspomniany w tekście Herod Antypas, syn Heroda Wielkiego i Maltake, panujący jako tetrarcha (czyli nad czwartą częścią królestwa) na terenie Galilei i Perei w latach 4 p.n.e. - 39 n.e.

„Trzy dni” są symbolicznym oznaczeniem krótkiego czasu. Jezus daje do zrozumienia swoim rozmówcom – niezależnie od tego, czy chcą go przestraszyć, czy też ostrzec – że Jego czas, jakkolwiek jest już krótki, to jednak jeszcze nie dobiegł kresu. „Godzina” Jego męki jeszcze nie nadeszła.

A zatem nad wszystkim czuwa Boża Opatrzność i nic, co się dzieje, nie wymknęło się spod Bożej kontroli i wiedzy, nawet jeśli jest trudne do zaakceptowania z ludzkiego punktu widzenia.

Druga część wypowiedzi jest bolesną refleksją Jezusa nad zatwardziałością mieszkańców Jeruzalem, opornych na natchnienia Boże i nauczanie proroków. W konsekwencji „ich dom”, czyli ich świątynia, pozostanie tylko dla nich. Historia zbawienia potoczy się dalej, lecz oni pozostaną gdzieś na jej bocznicy…

Prośmy dla nas o szczerą otwartość na Boże Słowo i Boże natchnienia.

ks. Wojciech Michniewicz

adsenior

Piątek, 1 listopada 2024
UROCZYSTOŚĆ WSZYSTKICH ŚWIĘTYCH

Mt 11,28

Alleluja, alleluja, alleluja

Przyjdźcie do Mnie wszyscy,
którzy jesteście utrudzeni i obciążeni, a Ja was pokrzepię.

Alleluja, alleluja, alleluja

EWANGELIA

Mt 5,1-12a

Osiem błogosławieństw

Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

Jezus, widząc tłumy, wyszedł na górę. A gdy usiadł, przystąpili do Niego Jego uczniowie. Wtedy otworzył swoje usta i nauczał ich tymi słowami:
„Błogosławieni ubodzy w duchu, albowiem do nich należy królestwo niebieskie.
Błogosławieni, którzy się smucą, albowiem oni będą pocieszeni.
Błogosławieni cisi, albowiem oni na własność posiądą ziemię.
Błogosławieni, którzy łakną i pragną sprawiedliwości, albowiem oni będą nasyceni.
Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią.
Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą.
Błogosławieni, którzy wprowadzają pokój, albowiem oni będą nazwani synami Bożymi.
Błogosławieni, którzy cierpią prześladowanie dla sprawiedliwości, albowiem do nich należy królestwo niebieskie.
Błogosławieni jesteście, gdy ludzie wam urągają i prześladują was, i gdy mówią kłamliwie wszystko złe na was z mego powodu. Cieszcie się i radujcie, albowiem wielka jest wasza nagroda w niebie”.

Oto słowo Pańskie.

Medytacja nad Słowem
Dzisiejsza Ewangelia jest początkiem pierwszej spośród pięciu wielkich mów Jezusa, które Mateusz zamieścił w swojej wersji życia i nauczania Mesjasza. Ponieważ kieruje swą Ewangelię do chrześcijan pochodzenia żydowskiego (tzw. judeochrześcijan), dlatego ukazuje Jezusa jako nowego Mojżesza, który – podobnie jak Jego pierwowzór – pozostawia nowemu Izraelowi nowy Pięcioksiąg, czyli nowe Prawo.

Pierwsza mowa, określana Kazaniem na Górze, zawiera niejako konstytucję przychodzącego w osobie Jezusa Królestwa Bożego. Osiem błogosławieństw, obrazujących niebiańską doskonałość życia chrześcijańskiego, jest swoistym exposé, czyli tekstem programowym nowej wspólnoty uczniów Jezusa. Jakkolwiek dotyczą one różnych aspektów życia i przekazują różne „nagrody” za wierność Bogu, to jednak spina je jedna klamra: wszyscy tak postępujący odziedziczą Królestwo niebieskie.

Warto zatem wytrwać w wierności Jezusowi, warto iść za Nim niosąc krzyż chrześcijańskiego życia, swoich obowiązków, cierpień, chorób, niezrozumienia.

„Cieszcie się i radujcie, albowiem wielka jest wasza nagroda w niebie!”

ks. Wojciech Michniewicz